وجود 186 بازداشتگاه مخفی در آمریکا

بازداشت مهاجران غیر قانونی در آمریکا به منبع درآمدی برای مقامات و زندان‌های این کشور تبدیل شده است.

به گزارش بولتن نیوز: سایت خبری "گلوبال ریسرچ " در مقاله‌ای با اشاره به روند رو به افزایش بازداشت مهاجران غیر قانونی در آمریکا، به تصریح سرنوشت این افراد پرداخت:

* حدود 415000 مهاجر غیر قانونی در زندان‌های مخفی در داخل آمریکا

مقاله‌ای که در ماه دسامبر در مجله "نیشن " به چاپ رسید از وجود دست کم 186 بازداشتگاه مخفی درون آمریکا خبر داد؛ این بازداشتگاه‌ها توسط اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک (ICE) آمریکا اداره می‌شوند. این مقاله به گزارش سازمان عفو بین‌الملل (AI) با نام "زندانی بدون عدالت " اشاره می‌کند و تصریح می‌کند که حدود 415000 نفر تا کنون در این زندان‌ها بازداشت شده‌اند؛ این زندان‌ها تحت نظر وزارت امنیت داخلی و با عنوان به اصطلاح "دفاتر زیردست " اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک آمریکا اداره می‌شوند. هدف این زندان‌ها سلب حقوق اولیه و ابزارهایی است که مهاجران غیر مجاز در آمریکا با استفاده از آن‌ها می‌توانند به حقوق خود برسند.

* برای محکوم کردن یک فرد تنها کافی است فکر کنید که وی به طور غیرقانونی در آمریکا حضور دارد

به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، "جیمز پندرگراف "، مدیر اجرایی دفتر هماهنگی دولتی و محلی اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک "، در کنفرانس مأموران پلیس و کلانتری در آگوست 2008 اعلام کرد: "اگر شما برای محکوم کردن کسی مدارک کافی ندارید؛ اما فکر می‌کنید که او به طور غیر قانونی در آمریکا حضور دارد، ما می‌توانیم آن فرد را گم و گور کنیم. "
در ماه اکتبر سال 2009، برای اولین بار معاون وزیر امنیت داخلی، "جانت ناپولیتانو "، وجود این زندان‌ها را به وزارت امنیت داخلی اعلام کرد؛ اما مکان آن‌ها را علنی نکرد. "جاکولین استیونس "، نویسنده مقاله 16 دسامبر در مجله "نیشن "، توانست "یک لیست ناقص " از این زندان‌ها را از یکی از مأموران اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک به دست آورد.

* اتاق‌های بدون نشان، تخت، دست‌شویی و حتی پنجره در زندان‌های مخفی آمریکا

این زندان‌ها دارای اتاق‌های بدون نشان و فاقد تخت، دوش، دست‌شویی و هر گونه پنجره به محوطه پارک اداری و فضاهای ساختمانی تجاری است. "استیونس " گزارش داد که تقریباً 84 درصد از افرادی که توسط اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک بازداشت می‌شوند، ابتدا در این دفاتر زیردست "سکنی می‌گزینند ".

* یک پارکینگ زیر زمینی در لس‌آنجلس روزانه 100 مهاجر را بدون خدمات بهداشتی، درمانی و قانونی در خود جای می‌دهد

به عنوان مثال بنا به گزارش او و "آهیلان آرولانانت‌هام "، مدیر حقوق مهاجران و امنیت ملی اتحادیه آزادی‌های شهروندی کالیفرنیای جنوبی، پارکینگ زیرزمینی در ساختمان فدرال در لس‌آنجلس موسوم به "بی 18 " روزانه 100 مهاجر را بدون خدمات بهداشتی، درمانی و قانونی در خود جای می‌دهد.

* جابه‌جایی دائم زندانیان مانع از پی بردن اقوام و وکلای آنان به هویت و وضعیت آنان می‌شود

متخصصین قانونی که برای کمک به این افراد تلاش می‌کنند، این اسیران را در حالی دیدند که به یکدیگر زنجیر شده بودند. این افراد مرتباً در خودروهای ون بدون نشان و پنجره، میان ساختمان‌های بازداشت درون پارکینگ‌های پایین‌تر از سطح زمین و زندان‌های محلی جابه‌جا می‌شوند. این اقدام باعث می‌شود تا پی بردن به هویت و وضعیت افراد بازداشت شده به شدت دشوار شود. اقوام و وکلای این افراد هفته‌ها و ماه‌ها برای یافتن اعضای خانواده‌هایشان جستجو کرده‌اند؛ اما به نتیجه‌ای نرسیده‌اند.

* پرونده "مارک لایتل "، زندانی دچار اختلال دوقطبی و ناتوانی در یادگیری

"استیونس " در مقاله خود به بررسی پرونده "مارک لایتل " می‌پردازد؛ وی دچار اختلال دوقطبی و ناتوانی در یادگیری است. او زمانی که 31 سال داشت در شهر "کاری " در ایالت کارولینای شمالی و در یک دفتر "زیردست " در "یک محوطه پارک اداری در کنار مناطق حفاظت‌شده، حوضچه‌های مصنوعی بزرگ و یک ساختمان محصولات انتشارات دانشگاه آکسفورد " نگه‌داری می‌شد. وی از "بخش جرائم پزشکی یکی از زندان‌های نزدیک " دستگیر شده بود و دوره بازداشتش را در حالی سپری می‌کرد که به مأموران اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک التماس می‌نمود تا او را به مکزیک نفرستند.

* قاضی دادگاه دفاعیه "لایتل " را رد و حکم بازداشت او را "امضا " کرد

بنا به گزارش‌ها، سند اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک از اف‌بی‌آی، "لایتل " را به عنوان یک شهروند آمریکایی می‌شناخت. وی ابتدا از سخن گفتن در مقابل قاضی دادگاه مهاجرت منع شد تا زمانی که مأموران ترتیبی دادند تا در شهر لومپین در ایالت جورجیا در دادگهاه حاضر شود. او هیچ نمایندگی قانونی نداشت و قاضی، یک دادستان پیشین اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک، "دفاعیه "لایتل " را نادیده گرفت... و حکم زندان او را امضا کرد ". مادر و دو برادر وحشت‌زده او ستون‌های خبری در مورد درگذشته‌های حوالی شهر "کاری " را جستجو کردند و در نهایت فهمیدند که او کریسمس را در "پناهگاهی برای لوس دیپورتدوس (افراد تبعیدی) " در مکزیک سپری خواهد کرد.

* شرایط زندان‌های مخفی درون آمریکا شبیه به بازداشت‌گاه‌های این کشور در مناطق دیگر جهان است

شرایطی که سازمان عفو بین‌الملل در مورد زندان‌های مخفی آمریکا توضیح می‌دهد شبیه به بسیاری از بازداشتگاه‌های غیر این کشور در مناطق دیگر جهان است. در حقیقت، یکی از وکیلانی که در مورد یک مهاجر بازداشت‌شده فعالیت می‌کرد این زندان‌ها و برخورد مسئولین آن‌ها با موکلش را با برنامه توقیف‌های غیر عادی واشینگتن مقایسه کرده است. مقاله "زندانی بدون عدالت " حداقل 90 نفر را معرفی می‌کند که در این زندان‌ها جان خود را از دست داده‌اند؛ یا به دلیل بدرفتاری مأموران و یا عدم رسیدگی به وضعیت پزشکی آنان.
رویداد زیر که ابتدا در گزارشی در ماه مه 2008 در روزنامه "واشینگتن‌پست " به چاپ رسید بار دیگر در گزارش سازمان عفو بین‌الملل نیز آمده است.

* خودکشی یک زندانی در روز تولد 28 سالگی‌اش

"جیووانی گارسیا مجیا، 27 ساله، از کشور هندوراس، در تاریخ 18 مارس 2006 جان خود را از دست داد. وی در "مرکز تأدیبی نیوتن کانتی " در تگزاس بازداشت شده بود. گزارش‌های داخلی نشان می‌دهند که وی در یک واحد پزشکی قرار داده شده بود؛ او در واحد با خون خود روی زمین می‌نوشت. با این حال یک روان‌شناس در پرونده او نوشت "مشخص نیست چرا او در سلول خودکشی قرار دارد " و سپس او را به بخش عمومی زندان بازگرداندند. وی 12 روز بعد در تاریخ بیست و هفتمین تولدش خودش را دار زد. کلانتر محلی تشخیص داد که نگهبانانی که باید هر 15 دقیقه به او سر می‌زدند، "در طول شب این کار را انجام نداده‌اند... " ".

* مکزیک، ال‌سالوادور، گواتمالا، فیلیپین و چین آمار بیشترین مهاجران را در زندان‌های مخفی آمریکا دارند

مکزیک، ال‌سالوادور، گواتمالا، فیلیپین و چین پنج کشوری هستند که بیشترین تعداد مهاجران زندانی را در ساختمان‌های بازداشت اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک دارند. مقامات آمریکایی، از عدم مهارت این افراد در زبان انگلیسی استفاده می‌کنند و حقوق اولیه آنان را پایمال می‌کنند و یا (همچنین) با ایجاد وحشت در آنان، این افراد را مجبور به پذیرش تبعید می‌کنند. اضطراب ذهنی ناشی از شرایط بازداشتگاه بسیاری را ناامید می‌کند.

* دستگیری مادر 34 ساله در مقابل پسر سه ساله‌اش به اتهام یک دزدی جزئی

مقاله "زندان بدون عدالت " ماجرای یک زن 34 ساله مکزیکی را بیان می‌کند که جلوی خانه‌اش و در مقابل پسر سه ساله و "درخودمانده "اش، که متولد آمریکا است، توسط پلیس محلی دستگیر شد؛ آن هم به دلیل یک اتهام دزدی جزئی. وی 24 روز در زندان ماند. او اصلاً نمی‌توانست انگلیسی صحبت کند و در مصاحبه‌اش با یکی از مقامات اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک مجبور شد فوراً تبعید را بپذیرد. وی در دوران بازداشتش از ترس جدایی دائم از خانواده‌اش و از دست دادن فرزندش اقدام به دار زدن خود کرد.

* همکاری قضات آمریکایی با درخواست باج از خانواده زندانیان

تلاش‌های اقوام این افراد برای آزادی عزیزانشان و مقابله با تبعید آنان اغلب هزینه‌های گزافی در بردارد. به عنوان مثال، سازمان عفو بین‌الملل داستان یک مرد هندی را گزارش کرد که در سال 1999 پس از بارها زندانی و شکنجه شدن به دلیل "فعالیت‌های سیاسی " به آمریکا فرار کرده بود. اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک در سال 2006 وی را دستگیر و برای آزادی او سند پرداختی را به مبلغ 15000 دلار درخواست کرد. همسر وی با یک برده برای تهیه این سند هماهنگی کرد و مرد هندی نیز خود درخواست پناهندگی کرد. وی پس از آزادی، بنا به اجبار، به مدت بیش از دو سال در تمام جلسات دادرسی مهاجرت خود حاضر شد. وی در آخرین دادرسی‌اش به جزئیات شکنجه شدنش اشاره کرد؛ اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک پس از این دادرسی دوباره وی را بازداشت و به حضور مقابل دومین قاضی دادگاه مهاجرت مجبور کرد. این بار نیز قاضی یک سند پرداختی 80000 دلاری را برای آزادی وی درخواست کرد. خانواده و دوستان این فرد، کارت‌های اعتباری خود را خالی کردند و خانه‌های خود را به رهن گذاشتند تا این مبلغ را پرداخت کنند.

* پیروی دولت اوباما از سیاست‌های دولت‌های پیشین

حبس کردن مهاجران در آمریکا در طول ده سال اخیر به شدت افزایش یافته است؛ از "ظرفیت بازداشت روزانه " 10000 نفر در سال 1996 تا بیش از 30000 نفر در حال حاضر. دولت اوباما نیز در این زمینه سیاست‌های دولت‌های قبلی را دنبال کرده است. افزایش در تعداد مهاجران بازداشتی در طول 15 سال اخیر به حدی زیاده بوده است که مقامات آمریکایی مجبور شده‌اند تا با حدود 350 زندان از شهرهای دیگر و همچنین زندان‌های دولتی به منظور بازداشت مهاجران مذاکره کنند.

* همکاری مقامات آمریکایی با پیمان‌کارها در این کشور برای کسب درآمد از طریق بازداشت مهاجران

سازمان عفو ملل تخمین زده است که حدود 67 درصد از بازداشت‌شدگان در این زندان‌ها قرار دارند و سایر آنان نیز در ساختمان‌های بازداشت مخفی مهاجران و زندان‌هایی هستند که توسط پیمان‌کار و برای کسب منافع فعالیت می‌کنند؛ گفته می‌شود درآمد این زندان‌ها به ازای هر فرد، روزانه 60 تا 90 دلار است.

* تجارت بازداشت مهاجران غیر قانونی در درون آمریکا و کشورهای دیگر

اداره این زندان‌ها به عنوان یک منبع درآمد به طور روز افزونی مورد توجه دولت‌های کم درآمد قرار گرفته است. بنا به گزارش روزنامه "دنور پست " در ماه آوریل گذشته " "تری ماکتا "، کلانتر شهر "ال‌پاسو "، منبع جدیدی برای درآمد یافته است: مهاجران غیر قانونی ". وی به طور متوسط فضای زندان برای 150 مهاجر در هر شب را به اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک قرض می‌دهد. او همچنین حدود 17 تن از نمایندگانش را به آموزشگاه وزارتی "پندرگراف " فرستاده است تا بیاموزند که چگونه "بدون منتظر ماندن برای مأموران فدرال، تبعید افراد را آغاز کنند ". بنا به گزارش‌ها، اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک هر شب به ازای هر مهاجر 40/62 دلار همراه با مقدار مایل‌های جابه‌جایی به این زندان پرداخت می‌کنند. این مبلغ ده درصد از بودجه سالیانه زندان و شهر ال‌پاسو را معادل با 6/3 میلیون دلار تشکیل می‌دهد.

* اعتصاب غذای زندانیان در یک مرکز فدرال بازداشت‌گاهی با تکذیب وزارت امنیت داخلی مبنی بر بدرفتاری با زندانیان مواجه شد

شرایط مراکز بازداشت‌گاهی مهاجران روز به روز موجب افزایش عصبانیت و اقدامات شدید در این زندان‌ها می‌شود. بازداشت‌شدگان اداره اجرای قوانین مهاجرت و گمرک در "مرکز فدرال بازداشت‌گاهی واریک " در "منهتن جنوبی "، در تاریخ 19 ژانویه، دست به اعتصاب غذا زدند. بنا به گزارش روزنامه "نیویورک تایمز "، یکی از بازداشت‌شدگان جامایکایی در یکی از خوابگاه‌های "واریک " گزارش داد که در زندان "ناگهان غوغایی به پا شد "؛ زندانیان از پیروی از قوانین برنامه‌ریزی شده سر باز زدند و با پخش کردن برگه‌هایی به سیاست‌ها و اقدامات درون زندان اعراض کردند. گروه پلیس ویژه اسوات (SWAT) ه محل آمد و با استفاده از اسپری اشک‌آور و ضرب و شتم زندانیان به این اعتراضات پایان داد؛ اعتراضاتی که ظاهراً به وسیله زندانیانی آغاز شده بود که از وقوع اعتراضات مشابه در زندان‌های دیگر مطلع شده بودند. برخی از زندانیان به سلول‌های انفرادی منتقل شدند و برخی نیز به مراکز بازداشت در دیگر ایالت‌ها منتقل شدند. وزارت امنیت داخلی نیز تکذیب‌نامه معروف خود را در رابطه با بدرفتاری با بازداشت‌شدگان منتشر کرد.

خبرگزاری فارس